Maak kennis met Brenda Ladangh: De nieuwe campusdirecteur van wzc O.L.V. van Lourdes in Zoutleeuw

Dag Brenda, welkom bij onze vzw! Kun je jezelf even kort voorstellen?

Ik ben 44 jaar, gehuwd en mama van drie kinderen (20, 17 en 13 jaar). Samen met mijn man, kinderen en een hele beestenboel—honden, paarden, konijnen, kippen en (vijver)vissen—woon ik in Landen. Ik geniet van mijn werk, het gezinsleven, de zorg voor de dieren, en leuke dingen doen. Zoals je misschien al kunt raden: ik ben een bezige bij die maar moeilijk kan stilzitten 😉.

Kun je iets vertellen over je achtergrond en je ervaring in de zorgsector?

Al sinds mijn studie ergotherapie voel ik een passie voor ouderenzorg. Inmiddels werk ik al meer dan 23 jaar in de sector. In die tijd is mijn takenpakket sterk geëvolueerd; gedreven door een ‘honger’ en veel energie om samen met collega’s de huidige en toekomstige uitdagingen in de sector aan te pakken. Ondertussen heb ik me verder bijgeschoold en een netwerk opgebouwd. De afgelopen jaren was ik actief als campusverantwoordelijke van een openbare woonzorgcampus.

Wat doe je het liefst in je vrije tijd?

In mijn vrije tijd ben ik het liefst buiten: zorgen voor mijn dieren op de weide, een stevige wandeling in de natuur, een weekend weg met vriendinnen, een vuurtje maken en slapen onder de blote hemel… Af en toe trek ik me ook graag even terug om tot rust te komen en te mediteren, en ook dat doe ik het liefst buiten.

Wat vind je het mooiste aan het werken met ouderen?

De wijsheid en de rijkdom aan verhalen van ouderen blijven me boeien. Ze hebben al zoveel meegemaakt en kunnen vaak veel beter relativeren. Door in contact te zijn met ouderen leer ik steeds meer over hoe ik nu – en later – in het leven wil staan.

Wat motiveerde je om deze functie aan te nemen in onze vzw?

Al tijdens het lezen van de vacature kreeg ik het gevoel dat vzw Sint-Elisabeth’s Dal een warme en mensgerichte organisatie is, met veel aandacht voor zowel medewerkers als bewoners. Dat gevoel werd nog sterker tijdens de aanwervingsprocedure. De gesprekken met de andere directieleden en enkele leden van de Raad van Bestuur gaven me steeds meer ‘goesting’ om deze uitdaging aan te gaan. De visie van de vzw sluit bovendien sterk aan bij mijn eigen visie, waarden en normen. Ik krijg energie van resultaatgericht samenwerken in teamverband, en ik heb het gevoel dat ik hier terechtkom in verschillende mooie en gemotiveerde teams.

Hoe zie jij de rol van een directeur binnen een woonzorgcampus? Wat vind je hierin het allerbelangrijkst?

Met een kwinkslag noem ik een directeur van een woonzorgcampus de “M&M”: de Menselijke Manager. Je bent manager, maar op een warme en menselijke manier. De menselijke factor in deze functie is heel belangrijk, maar tegelijkertijd ben je ook verantwoordelijk voor een huis dat 24/7 draait, 365 dagen per jaar. Dat vraagt om goed leiderschap: soms streng, maar altijd rechtvaardig, met als hoogste doel het algemene welzijn van ‘het huis’.

Zijn er specifieke doelen die je in het eerste jaar als directeur zou willen bereiken?

Ik werkte 17 jaar bij mijn vorige werkgever. Daar kende ik (bijna) alles; hier moet ik alles opnieuw ontdekken. Mijn eerste prioriteit zal daarom zijn om de vzw, het huis en de vele collega’s echt goed te leren kennen. Natuurlijk zijn er al taken vastgelegd, maar mijn eerste doel is om de noden van dit huis, zijn bewoners en medewerkers te ontdekken, zodat we daar samen mee aan de slag kunnen.

Is er een levensles of een wijsheid die je met je meedraagt en die je ook graag in je werk gebruikt?

“Memento mori” betekent zoveel als: denk eraan dat ook jij zal sterven. Ik vul dat graag in als: Iedereen is een mooi en prachtig mens, maar we moeten allemaal uiteindelijk gaan. De dood hoort bij het leven, ook al is dat niet altijd gemakkelijk. Deze gedachte helpt je om je los te maken van materialisme en ego, en brengt je bij de essentie van het leven: liefde.

Is er nog iets dat je de medewerkers of bewoners wil meegeven nu je begint aan deze nieuwe functie?

Samen kunnen we de toekomstige uitdagingen aan!